ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ


ΕΘΙΜΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Πριν τα χριστούγεννα όλοι οι χωριανοί είχαν από ένα χοιρινό που το τάιζαν για να το σφάξουν τα Χριστούγεννα. Μάλιστα έκαναν και διαγωνισμό για το ποιος θα φτιάξει το μεγαλύτερο γουρούνι. Την παραμονή των Χριστουγέννων μαζευόταν η κάθε γειτονιά και έσφαζαν μαζί τα γουρούνια. Έβγαζαν τα εντόσθια και από τα έντερα έφτιαχναν τις περίφημες ματιές και τα νόστιμα λουκάνικα. Κρεμούσαν το γουρούνι για να παγώσει και να βγάλουν το δέρμα του ζώου γερό. Μ' αυτό έφτιαχναν τα τσαρούχια που τα φορούσαν στις δουλειές τους και όταν χιόνιζε. Όταν  ήταν κρεμασμένα τα χοιρινά οι νοικοκυρές των σπιτιών έβαζαν λίγο θυμίαμα, το άναβαν και τα θυμιάτιζαν να μην πλησιάζουν οι καλικάντζαροι. Οι πιο επιτήδειοι έβγαζαν το δέρμα του χοίρου και το εξωτερικό λίπος από το κρέας το έβραζαν και έφτιαχναν την γλύνα (κάτι σαν βούτυρο που χρησιμοποιούνταν στο μαγείρεμα). Από το ίδιο μέρος του κρέατος έβγαζαν τις ωραίες τσιγαρίτες που τρώγονταν ζεστές. Το κρέας το διατηρούσαν με αλάτι σε ξύλινα ταλάρια (δοχεία) γιατί δεν υπήρχαν ψυγεία. Οι γιορτές των Χριστουγέννων γιορτάζονταν με μεγάλη χαρά και μεγαλοπρέπεια. Έκαναν γλέντια αυτοί που είχαν την ονομαστική γιορτή τους με όλο το χωριό. Την παραμονή των Χριστουγέννων δε, έκοβαν ένα ξύλο από αγριοκερασιά , το έβαζαν στο τζάκι να μυρίζει και να φεύγουν οι καλικάντζαροι. Το εφάρμοζαν κατά το έθιμο και μέχρι τα Θεοφάνεια. Την ημέρα των Φώτων έπαιρναν το αγίασμα μέσα σε ένα δοχείο και με μια αγιαστήρα ράντιζαν τα ζώα, τα αμπέλια, τα οπωροφόρα δέντρα, τα χωράφια για να προφυλάσσονται από τις ασθένειες για να καρποφορούν.
Ντζούφρας Χρ. Κων/νος: Το αγαπημένο μου χωριό Χαλίκι Θέρμου, Αθήνα 2000, σελ. 106-107.