Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

«Οι λεωφόροι της ανάπτυξης» στην ορεινή Τριχωνίδα



Η εικόνα των επαρχιακών δρόμων που συνδέουν τις κοινότητες του Δήμου Θέρμου - «Ξεκομμένοι» από τον κόσμο
«Οι λεωφόροι της ανάπτυξης» στην ορεινή Τριχωνίδα
Κακοσυντηρημένοι χωματόδρομοι και έλλειψη πολιτικής βούλησης καταδικάζουν στην απομόνωση μια περιοχή με μεγάλες προοπτικές οικοτουριστικής ανάπτυξης
«Θα μπορούσε να νομίσει κανείς ότι βρίσκεται σε επαρχία του Αφγανιστάν». Με αυτά τα χαρακτηριστικά λόγια περιγράφει μέσα σε μία μόνο πρόταση ο Γιώργος Κωνσταντινίδης, κάτοικος χωριού της περιοχής την κατάσταση των δημόσιων δρόμων στις ορεινές κοινότητες του δήμου Θέρμου. 75 χιλιόμετρα υποτυπώδους χωματόδρομου συνδέουν τους 17 οικισμούς των 9 τοπικών κοινοτήτων σε ένα τοπίο σπάνιας φυσικής ομορφιάς το οποίο όμως παραμένει ουσιαστικά απροσπέλαστο ακόμη και για τους ίδιους τους κατοίκους του. Επί δεκαετίες, οι προσπάθειες για να επιλυθεί το πρόβλημα διαδέχονται η μία την άλλη, από τη στιγμή όμως που δεν έχει εκφραστεί η κατάλληλη πολιτική βούληση, το έργο σκοντάφτει εσαεί στην έλλειψη πόρων.
Το μεγάλο πρόβλημα της οδικής πρόσβασης που εδώ και δεκαετίες καταδικάζει μια ολόκληρη περιοχή σε απομόνωση, κατέδειξαν με υπόμνημά τους οι Σύλλογοι Ορεινών Τοπικών Κοινοτήτων του Δήμου Θέρμου σε πρόσφατη συνάντηση που είχαν με τον Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, Απόστολο Κατσιφάρα και την Αντιπεριφερειάρχη Αιτωλοακαρνανίας, Χριστίνα Σταρακά. Στο υπόμνημά των Συλλόγων, γίνεται λόγος για στέρηση τις πιο βασικής υποδομής, του οδικού δικτύου το οποίο θα εξασφάλιζε όχι μόνο τη σύνδεση των κοινοτήτων με το Θέρμο, την έδρα του δήμου, αλλά και τη διασύνδεση μεταξύ τους. Λαμβάνοντας μάλιστα κανείς υπόψη ότι τα συγκεκριμένα χωριά όχι μόνο κατοικούνται από μόνιμους κατοίκους αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να υποδέχονται μεγάλο αριθμό «επαναπατρισθέντων» κατοίκων ελέω κρίσης, το αίτημα γίνεται ακόμη πιο επιτακτικό.
«Πρόκειται για μια «σφήνα» ανάμεσα στην ορεινή Ναυπακτία και την Ευρυτανία», αναφέρει ο Νίκος Κωστακόπουλος, δημοτικός σύμβουλος του δήμου Θέρμου ο οποίος έχει ασχοληθεί όσο λίγοι με το θέμα εδώ και πολλά χρόνια. Ο ίδιος καταδεικνύει τις μεγάλες δυνατότητες οικοτουριστικής ανάπτυξης που υπάρχουν για την περιοχή, όπως ήδη συμβαίνει στη γειτονική ορεινή Ναυπακτία και Ευρυτανία, αλλά και την σκληρή πραγματικότητα, όπου ο ορεινός Θέρμος αποτελεί μια από τις τελευταίες περιοχές στην Ελλάδα που δεν διαθέτει ασφαλτοστρωμένο οδικό δίκτυο.
Πράγματι, τόσο η ομορφιά του τοπίου όσο και ο πολιτιστικός της πλούτος είναι ανεπανάληπτα, ενώ η απόσταση από το Αγρίνιο δεν είναι παρά λίγες δεκάδες χιλιόμετρα. Θα μπορούσε επομένως να αποτελεί ιδανικό προορισμό για την πρόσβαση στο βουνό, την ανάπτυξη οικοτουριστικών δραστηριοτήτων ή ακόμη και την κατασκευή εξοχικών κατοικιών. Από τη στιγμή μάλιστα που τα τελευταία χρόνια παρατηρείταιη επιστροφή πολλών κατοίκων, οι οποίοι θα μπορούσαν να αναπτύξουν επιχειρηματικές δραστηριότητες και να δώσουνε νέα πνοή ζωής στον τόπο, είναι άδικο όλη η περιοχή να είναι καταδικασμένη να φυτοζωεί.
Το θέμα φυσικά δεν είναι πρόσφατο και όλα αυτά τα χρόνια έχει γίνει πλήθος ενεργειών από πλευράς των κατοίκων αλλά και του δήμου Θέρμου για την βελτίωση της κατάστασης, χωρίς όμως να σημειώνεται κάποια πραγματική αλλαγή, αφού έως τώρα έχουν πραγματοποιηθεί μόνο μικρές παρεμβάσεις. Για ένα ζήτημα για το οποίο αρμόδια είναι η Περιφέρεια, ο δήμος Θέρμου έχει αναλάβει με δική του ευθύνη και έξοδα να συντάξει όλες τις απαραίτητες μελέτες, ώστε το έργο ασφαλτόστρωσης των δρόμων να είναι ώριμο και να απομένει μόνο η εξεύρεση χρηματοδότησης ώστε να κατασκευαστούν τα τόσο απαραίτητα οδικά έργα.
Την αναγκαιότητα αυτή αναγνωρίζει φυσικά και η ίδια Περιφέρεια, ενώ το κόστος δεν είναι απαγορευτικό, καθώς δεν ξεπερνά τα 15-16 εκατομμύρια ευρώ, ποσό το οποίο θα μπορούσε να διατεθεί τμηματικά με έναν ορίζοντα ολοκλήρωσης τετραετίας ή πενταετίας. Η υπόθεση «σκαλώνει» όμως στην δυσκολία ένταξης των έργων σε κάποιο χρηματοδοτικό πρόγραμμα. Όπως επισημαίνουν κάτοικοι της περιοχής όμως, μιας και η περίπτωση είναι τόσο ειδική, μιλάμε για ένα από τα τελευταία, αν όχι το τελευταίο μη ασφαλτοστρωμένο σημείο της Ελλάδας, θα μπορούσε να διατεθεί ειδικό κονδύλι από την Πολιτεία για το σκοπό αυτό. Σε επόμενη φάση, θα πρέπει να γίνει και η διασύνδεση με τις όμορες περιοχές της Ευρυτανίας και της Ναυπακτίας.
«Όλα είναι θέμα πολιτικής βούλησης και πολιτικής πίεσης», λένε οι ίδιοι, οι οποίοι δεν είναι αποφασισμένοι να σταματήσουν τις ενέργειες που θα βγάλουν την περιοχή τους από τον μαρασμό. «Μερικές φορές αναρωτιόμαστε αν εμείς ζούμε σε κάποια άλλη Ελλάδα», λένε βλέποντας ότι λίγα χιλιόμετρα παραδίπλα, στην Ευρυτανία, ακόμη και το τελευταίο χωριό συνδέεται με ασφάλτινο δρόμο. Ίσως εκεί να υπήρξε η πολιτική βούληση, συμπληρώνουμε εμείς.
Κώστας Καρακώστας-http://sinidisi.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου