Αγαπημένε μου Φώτη,
Το θλιβερό νέο για το θάνατό σου μας έφτασε τηλεφωνικά από τους φίλους σου κυνηγούς νωρίς το βράδυ του περασμένου Σαββάτου. Κανείς μας δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που μάθαμε. Ο τι σε σκότωσε κατά λάθος στο κυνήγι ο φίλος σου.
Νομίζουμε ότι ζούμε ένα φρικτό όνειρο και ότι θα ξυπνήσουμε και ο εφιάλτης θα έχει περάσει. Όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική, Έφυγες από κοντά μας και εγκαταστάθηκες πλέον στη γειτονιά των αγγέλων.
Το κακό μαντάτο του χαμού σου έγινε θρήνος και μοιρολόι. Και έγινε πικρός αντίλαλος παντού. Άκουσαν το μεγάλο κακό στο Βύρωνα, στη γειτονιά σου, στο Χαλίκι το χωριό που γεννήθηκες, στο Θέρμο, στο Πετροχώρι, στην Παραβόλα, στο Καινούργιο, στην Παντάνασσα, στο Μεσολόγγι, στη Λυσιμαχεία, στο Αγρίνιο, στο Μικρό Χωριό Ευρυτανίας, σχεδόν σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας που ζουν χωριανοί μας, συγγενείς και φίλοι σου, αλλά και όπου κι αν πέρασες όπου κι αν έζησες, όπου σε ήξεραν.
Ο Φώτης Ντζούφρας γεννήθηκε το 1943 στο Χαλίκι Θέρμου, γιος τη Ιωάννη και της Μαρίας. Ο έκτος από τα ένδεκα αδέλφια.
Γεννήθηκε στην εποχή της Κατοχής και των πολέμων, σε ένα άγονο χωριό, τότε που το λιγοστό αλεύρι δεν έφτανε στη μάνα του για το ψωμί της πολυμελούς οικογένειας.
Έτσι λοιπόν ο Φώτης, μετά το σχολείο σε πολύ νεαρή ηλικία έφυγε από το χωριό αναζητώντας καλύτερη τύχη.
Πολύ γρήγορα δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά ως τεχνίτης τοποθέτησης πλακιδίων και μετά για 35 περίπου χρόνια εργολάβος οικοδομών στο Βύρωνα.
Το 1977 πανδρεύτηκε την Ευθυμία κόρη του Κώστα Σαγώνα από το Πετροχώρι και απόκτησαν δύο παιδιά που τα λάτρευε. Το Γιάννη και τη Μαρία που τους χάρισαν τρία εγγόνια.
Ο Φώτης ήταν κοινωνικός άνθρωπος, δραστήριος, ανέπτυξε σπουδαία δραστηριότητα και ασχολήθηκε με τα κοινά στο Βύρωνα, πάντα με τη συμπαράσταση της αξιαγάπητης συζύγου του. Επί σειρά ετών ήταν πρόεδρος στον ΑΟ Βύρων, ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος σε όλες τις δημοτικές εκλογές των τελευταίων είκοσι χρόνων με ουσιαστική συμβολή στις επιτυχίες του συνδυασμού του. Είναι εδώ για να τον αποχαιρετήσουν οι συνυποψήφιοί του στο Συνδυασμό Εποχή Δημιουργίας του Χρήστου Γώγου και οι νεότεροι και οι παλαιότεροι
Διετέλεσε Πρόεδρος του Συλλόγου Χαλικιωτών Τριχωνίδας για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Επί προεδρίας του και χάρη στη δική του πρωτοβουλία και χρηματοδότηση της εταιρείας του ο Σύλλογος απέκτησε τη δική του στέγη στο χωριό την αίθουσα εκδηλώσεων. Ποιος από τους παλαιότερους μπορεί να ξεχάσει τις συνεστιάσεις του συλλόγου με τετρακόσια άτομα συμμετοχή. Ο σύλλογος για όλα αυτά τον είχε ανακηρύξει επίτιμο πρόεδρό του.
Σε ένδειξη τιμής στο πρόσωπο του Φώτη και αναγνώρισης της προσφοράς του στο σύλλογο θα προτείνω να δοθεί το όνομά του στην αίθουσα εκδηλώσεων στο χωριό.
Αγαπούσε το χωριό του, το επισκεπτόταν πολύ τακτικά ως συνταξιούχος, έφτιαχνε κάθε χρόνο τον κήπο του, περιποιόταν τα δένδρα του. Όχι για να έχει σοδειά αλλά ήταν ο λόγος για να πηγαίνει τακτικά ως εκεί.
Μαζί πηγαίναμε τις περισσότερες φορές στο χωριό, μαζί πηγαίναμε για να μαζέψουμε ρίγανη και τσάι
Ήταν πρώτος σε όλα στα γλέντια και στις χαρές αλλά και στις δυσκολίες δεν κρυβόταν. Βοηθούσε και τους δικούς του και όσους τον γνώριζαν.
Πόσοι γνωστοί του μου τηλεφώνησαν από προχτές για να εκφράσουν την αγάπη τους και την ευγνωμοσύνη τους για το Φώτη, τονίζοντας ότι χάρη στη βοήθειά του και τις διευκολύνσεις του είχαν καταφέρει να αποκτήσουν σπίτι.
Ένας μανδράς από τον οποίο αγόραζε υλικά για τις οικοδομές, μου είπε χαρακτηριστικά χθες: ο Φώτης ήταν ψυχούλα, τίμιος, εργατικός, δεν σε κορόιδευε, βοήθησε πολύ κόσμο, ήταν καλός άνθρωπος. Τα ίδια λένε και όλοι όσοι τον γνώριζαν.
Γεννήθηκες σε χρόνους δύσκολους, αγαπημένε μας Φώτη. Έζησες και δημιούργησες. Όταν η ζωή καλυτέρευσε βοήθησες πολύ κόσμο. Πάντα έδειχνες αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια, ακόμη και τώρα που αντιμετώπιζες την οικονομική κρίση όπως όλοι μας.
Σήμερα είμαστε όλοι εδώ όχι για να ευχηθούμε χρόνια πολλά στη γυναίκα σου Ευθυμία, που είναι η ονομαστική της γιορτή, αλλά δυστυχώς για να της εκφράσουμε τα συλλυπητήρια μας και τη συμπαράστασή μας, όπως και στα παιδιά σου, τα εγγόνια σου, τα αδέλφια σου, τα ανίψια σου.
Είμαστε όλοι εδώ να σου αφήσουμε ένα λουλούδι και ένα δάκρυ.
Στην αβάσταχτη ώρα του χωρισμού μας σε συντροφεύει το βουβό κλάμα μας με την σκέψη: πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα.
Τώρα ανεβαίνεις ψηλά στους ουρανούς σαν περήφανος αετός για πάντα, όπου δεν υπάρχει πόνος λύπη και στεναγμός. Και ανεβαίνοντας βλέπεις τα υψωμένα μας χέρια που μάταια προσπαθούν να σε κρατήσουν κοντά μας. Όμως η σκέψη μας θα σε συντροφεύει με ένταση και διάρκεια.
Όμως δε θα μπορέσω να εξηγήσω στους δυο μικρούς Φώτηδες και τον Κωνσταντίνο – Μάριο πως έγινε και γιατί ο Παππούς έφυγε τόσο άδικα και τόσο νωρίς και γιατί δεν τους χαιρέτησε φεύγοντας.
Το κενό που αφήνεις είναι πολύ μεγάλο, προσωπικά ξέρω πως δεν θα βρω άλλον άνθρωπο να τον έχω φίλο όπως εσένα, αλλά να ξέρεις ότι δεν θα πάψεις στιγμή να είσαι ανάμεσά μας, στο καφενείο, πότε με τη δηλωτή και τα αλληλοπειράγματα και πότε με το τσιπουράκι, αλλά και στις παρέες, στους αγώνες των ομάδων μας, στα ταξίδια στο χωριό.
Εκ μέρους της οικογένειας, όλων των συγγενών και φίλων σου απευθύνω το ύστατο Χαίρε, και όλοι μαζί θα ρίξουμε σε λίγο στο μνήμα σου το χώμα που έφεραν από το χωριό μας Αντιπροσωπεία με επικεφαλής το Δήμαρχο Θέρμου και φίλο σου Σπύρο Κωνσταντάρα, με τον αντιδήμαρχο Αντώνη Πριόνα, μαζί με τον Πρόεδρο του χωριού μας Χρήστο Γρομητσάρη, που πήγε και το μάζεψε χθες το βράδυ από τον κήπο σου μαζί με ένα κλαδί από τον έλατο της αυλής σου.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένε μας Φώτη.
(Ο επικήδειος εκφωνήθηκε την 20-1-2015 από τον Χρήστο Κων. Ντζούφρα).
