ΤΟ ΜΟΝΟΤΟΞΟ ΓΕΦΥΡΙ "ΒΑΣΙΛΙΚO ΠΕΡΑΜΑ" ΣΤΟ ΠΟΤΑΜO ΕΥΗΝΟ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΠΟΤΑΜΟ ΦΙΔΑΚΙΑ

Το μονότοξο γεφύρι "ΒΑΣΙΛΙΚΌ ΠΕΡΑΜΑ" στον ποταμό Εύηνο στον παραπόταμο Φιδάκια όπως αναφέρει ο Αργύρης Π. Πετρονώτης σε έρευνα - μελέτη έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

Το παλαιότερο γεφύρι «Βασιλικό Πέραμα» [Α΄], χορηγία κατά την παράδοση της βασίλισσας Αμαλίας, μάλλον στα 1838-1840. Ίχνη αριστερού ακρόβαθρου.

Το υπάρχον.

Το «Βασιλικό Πέραμα» [Β΄] μονότοξο γεφύρι με χαμηλωμένο τόξο, εξαίρετης λιθοξόϊκής τέχνης, ίσως του 1929.

Α= 14,08 μ. Β= 3,02 μ. Τ= 4,99/5,70 μ. 11= 3,05 μ. Στηθαία νεωτερικά μπετονένια αξιόλογα.

Βλέπε: Αργύρης Π. Πετρονώτης, Γ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ 20-21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2001 ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Δ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2002 ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΚΑ ΙΓ (2002-2003) Ανάτυπο ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΝΑΪΠΑΚΤΙΑΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΑΘΗΝΑ 2004 

Σύμφωνα με μαρτυρίες το γεφύρι πριν από το Α΄ που αναφέρει παραπάνω ο Πετρονώτης, έπεσε στο τέλος του 1700 με αρχές του 1800. Συγκεκριμένα όπως διηγούνταν ο Αναστάσης Ρισβάς  από τον οικισμό Λαδικού Χαλικίου όταν πέρασε τη γέφυρα με το γαϊδουράκι του, για να επιστρέψει στο σπίτι του και αφού απομακρύνθηκε λίγο από το γεφύρι άκουσε δυνατό θόρυβο. Γυρίζει και βλέπει το γεφύρι γκρεμισμένο.

Επειδή τη δεαετία του 1960 σημειώθηκε μεγάλη κατολίσθηση, λίγο πριν τη γέφυρα δεξιά όπως πάμε για Δρυμώνα, τα αυτοκίνητα περνούσαν μέσα από το ποτάμι και η πρόσβαση ήταν πολύ δύσκολη.

Επίσης ο Λουκόπουλος, Δημήτριος στα ΑΙΤΩΛΙΚΑ για  το Γεφύρι ς’ τα Φιδάκια, παραποτάμι του Φίδαρη διέσωσε τον παρακάτω δοξασία:

Αν δεν στοιχειώσετ' άνθρωπο καμάρα δε στεριώνει

Στο Βασιλικό πέραμα ( το λέχε έτσι γιατί πέρασε μια βασιλοπούλα) είχανε στοιχειώσει έναν Αράπη και μια Αράπισσα. Πολλοί τους βλέπανε πως βάναν όλες τις δυνάμεις τους για να βαστούν την καμάρα. Κάποτε η καμάρα έπεσε. Τότε άκουσαν φωνή ‘’Κράτ Αράπ κράτττ… κράααατ. –Κράτα κι από κράτα επ’ο Αράπης τώρα η καμάρα έπεσε’’. Ύστερα οι Αρβανίτες ξαναστέριωσαν την καμάρα στο βασιλικό πέραμα. Τότε πέρασε ένα κορίτσι και κορόιδεψε τους μαστόρους. Ένας μάστορας τότε βάρεσε το σφυρί του κάτω και κάτι το είπε. Ως που να πάη πιο πέρα το κορίτσι αρρώστησε. Πρίστηκε και έπεσε κάτω ξερό. Τρέχουν οι δικοί του πηγαίνουν στο μάστορα και τον παρακάλεσαν να πάρη πίσω τα λόγια του. Ο μάστορας είπε: "Καλά να πάθη γιατί θέλησε να κοροιδέψη τους μαστόρους", ύστερα αποφάσισε να το γιατρέψη το κορίτσι. Πήρε το σφυρί το χτύπησε κάτω και κάτι είπε. Ύστερα από πολλά μόλις το κορίτσι ξεσηκώθηκε. Έτσι λοιπόν οι μαστόροι για να στέκεται η καμάρα στοιχειώνουν άνθρωπο ή ζώο. Ο άνθρωπος άμα στοιχειωθή πεθαίνει απάνω τις σαράντα μέρες και η ψυχή του πηγαίνει και φυλάει την καμάρα για να μην πέση. 

ΠΗΓΗ: http://repository.kentrolaografias.gr/xmlui/handle/20.500.11853/294760